Jak zwiększyć powierzchnię biologicznie czynną w środowisku miejskim

Powierzchnia biologicznie czynna (PBC), znana również jako powierzchnia przepuszczalna lub biologicznie aktywna, odnosi się do obszarów terenu, które pozwalają na przepuszczanie wody oraz na wymianę gazów i mikroorganizmów między glebą a atmosferą. Jest to kluczowy element w kontekście zarządzania wodą, ekosystemami i urbanizacją.

Oto kilka kluczowych aspektów powierzchni biologicznie czynnych:

1. Przepuszczalność wody: Powierzchnie takie jak trawniki, nieutwardzone ścieżki, ogrody, parki czy zielone dachy pozwalają na przenikanie wody deszczowej do gleby. Przeciwieństwem są powierzchnie nieprzepuszczalne, jak beton czy asfalt, które przyczyniają się do szybkiego odpływu wody i mogą prowadzić do powodzi.
2. Zarządzanie wodą deszczową: PBC odgrywa ważną rolę w naturalnym cyklu hydrologicznym, pomagając w absorpcji, zatrzymywaniu i stopniowym uwalnianiu wody deszczowej. Dzięki temu zmniejsza się ryzyko powodzi i erozji, a także poprawia się jakość wód gruntowych.
3. Wsparcie dla bioróżnorodności: Przepuszczalne powierzchnie zapewniają siedlisko dla wielu gatunków roślin i zwierząt, co jest kluczowe dla utrzymania bioróżnorodności w środowiskach miejskich.
4. Regulacja klimatu lokalnego: Powierzchnie biologicznie czynne pomagają w regulacji mikroklimatu, redukując efekt miejskiej wyspy ciepła poprzez transpirację roślin i chłodzenie powierzchni.
5. Zdrowie i dobrostan: Obszary zielone, takie jak parki i ogrody, poprawiają jakość życia mieszkańców, oferując przestrzenie do wypoczynku, rekreacji i kontaktu z naturą.
6. Zrównoważony rozwój miejski: Integracja PBC w planowaniu miejskim jest kluczowa dla zrównoważonego rozwoju miast, pomagając zarządzać zasobami naturalnymi i tworzyć zdrowsze, bardziej zielone środowiska.

W obliczu wyzwań związanych ze zmianami klimatycznymi i urbanizacją, powierzchnie biologicznie czynne zyskują na znaczeniu jako element zrównoważonej architektury krajobrazu i zarządzania środowiskowego.

Aby zwiększyć powierzchnię biologicznie czynną w środowisku miejskim, można podjąć różne inicjatywy i stosować praktyki, które wspierają bioróżnorodność i poprawiają jakość życia mieszkańców.

Kilka kluczowych strategii pozwalających na zwiększenie powierzchni biologicznie czynnych w środowisku miejskim

Zielone dachy i ogrody dachowe: Tworzenie ogrodów na dachach budynków nie tylko zwiększa powierzchnię biologicznie czynną, ale także przyczynia się do izolacji termicznej, redukcji hałasu i zarządzania wodami opadowymi.

Pionowe ogrody i zielone ściany: Wykorzystanie pionowych powierzchni budynków do uprawy roślin pozwala na zwiększenie zielonych obszarów w miejscach o ograniczonej przestrzeni.

Rewitalizacja nieużytków miejskich: Przekształcanie zaniedbanych terenów, takich jak nieużywane działki czy opuszczone przemysłowe obszary, w parki miejskie, ogrody społeczne czy inne zielone przestrzenie.

Ogrody deszczowe i zatrzymywanie wody: Stosowanie systemów, które pozwalają na zatrzymywanie wody deszczowej, co nie tylko zmniejsza ryzyko powodzi, magazynując wodę deszczową zmniejsza ryzyko suszy wspierając tym samym wzrost roślinności.

Ograniczenie powierzchni utwardzonych: Zmniejszenie ilości betonu i asfaltu na rzecz przepuszczalnych nawierzchni, które pozwalają na przenikanie wody do gleby i wspierają wzrost roślin. Zastosowanie zamiast tradycyjnej pełnej kostki brukowej – ażurowych płyt w których może rosnąć trawa to dobre rozwiązania dla parkingów samochodowych umiejscowionych pod tzw. „ chmurką”

Zakładanie parków i ogrodów publicznych: Rozwijanie dostępnych dla wszystkich mieszkańców przestrzeni zielonych, które pełnią funkcje rekreacyjne, edukacyjne oraz ekologiczne.

Integracja zieleni w planowaniu przestrzennym: Włączenie zielonych obszarów jako integralnej części planowania i projektowania nowych rozwiązań urbanistycznych.

Ogrody społeczne i miejskie farmy: Zachęcanie mieszkańców do tworzenia i utrzymywania wspólnych ogrodów, co nie tylko zwiększa powierzchnię biologicznie czynną, ale również wzmacnia lokalne społeczności.

Promowanie rodzimej roślinności: Sadzenie rodzimych gatunków roślin, które są lepiej przystosowane do lokalnych warunków i wspierają rodzime ekosystemy.

Edukacja i świadomość ekologiczna: Prowadzenie kampanii edukacyjnych i informacyjnych, które podnoszą świadomość mieszkańców o znaczeniu zieleni miejskiej i sposobach jej ochrony.

Realizacja tych strategii wymaga współpracy między władzami lokalnymi, deweloperami, organizacjami pozarządowymi oraz samymi mieszkańcami. Wspólnymi działaniami można skutecznie zwiększyć powierzchnię biologicznie czynną w miastach, poprawiając jakość życia i przyczyniając się do ochrony środowiska